Χθες, περπατώντας στον λόφο της παλαιοχώρας στην Αίγινα είδαμε παντού τον λεγόμενο στο χωριό μου ” κλέφτης”. Οι περισσότεροι από την επαρχία κι όχι μόνο τον γνωρίζουμε μιας και με τον ερχομό της άνοιξης όπου και αυτός έπαιρνε την τελική του μορφή  τον κόβαμε για να τον φυσήξουμε και τα κλαδάκια του-τους Σπόρους του δηλαδή να τους πάρει ο άνεμος και να πετάξουν μακριά. Ποιες είναι όμως οι πραγματικές του ονομασίες και ποιος είναι ο λόγος που κάνει αυτό το φυτό τόσο ξεχωριστό;

Τα ονόματα που του δίνουν είναι Ταραξάκο, δανδελίων,πικραλίδα ή αλλιώς αγριοράδικο. Πολλοί από τους παλιούς το γνωρίζουν κυρίως ως τρόφιμο μιας και σε πολλές ταβέρνες και εστιατόρια της επαρχίας σερβίρεται ως άγρια βραστά χόρτα. Σήμερα θα το συναντήσεις ακόμα και σε πολυτελή εστιατόρια. Σε αυτό το άρθρο θα συζητήσουμε για την χρήση του ως βότανο και αφέψημα.

Το ταραξάκο είναι ένα από τα πιο φαρμακευτικά βότανα και την ονομασία του την πήρε γιατί όπως λένε γιατρεύει τις ταραχές. Φυτρώνει στην Ευρώπη, στο βόρειο ημισφαίριο και στην Ελλάδα θα το βρεις σχεδόν παντού. Είναι ένα πολυετές, ποώδες χειμερινό φυτό, χωρίς στέλεχος και με ύψος ως 20-25 εκ. Η ρίζα του είναι βαθιά. Μέσα στις ρίζες και το στέλεχος υπάρχει ένα γαλακτώδες υγρό. Φυτρώνει παντού στη γη και ευδοκιμεί σε κάθε είδους έδαφος αλλά προτιμά τα υγρά, καλά αρδευόμενα, αργιλώδη χώματα. Φυτρώνει εύκολα και αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα.

Το ταραξάκο χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων, σε όλο τον κόσμο, ως πολύπλευρο θεραπευτικό βότανο στην Κινέζικη Ιατρική, στην Αρχαία Ελλάδα, στην Ινδιάνικη θεραπευτική κλπ. Συγκεκριμένα, οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν πολύ για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.

Οι Άραβες γιατροί Ραζές και Αβικέννιος το αναφέρουν συχνά στα συγγράμματά τους και γνώριζαν για τις διουρητικές του ιδιότητες.

Οι Κινέζοι γιατροί συνιστούσαν το ραδίκι, από αρχαιοτάτων χρόνων, για τη θεραπεία κρυωμάτων, πνευμονικών προβλημάτων και πολλών άλλων παθήσεων.

Κατά το Μεσαίωνα, οι Ευρωπαίοι πίστευαν στο «Δόγμα των Συνταγογραφήσεων» σύμφωνα με το οποίο, οποιοδήποτε φυτό είχε κιτρινωπό χρώμα συνδεόταν με τη χολή και θεωρείτο φάρμακο για το συκώτι. Για το λόγο αυτό, το ραδίκι είχε τη φήμη ότι θεράπευε τον ίκτερο και τις χολολιθιάσεις. Περιέχεται σε όλα τα βιβλία βοτανοθεραπευτικής του Μεσαίωνα.

Σύμφωνα με έρευνες, το ραδίκι διεγείρει τη ροή της χολής που βοηθά στην πέψη των λιπών. Με τον τρόπο αυτό, αποφεύγεται η δημιουργία χολόλιθων.

-έχει διουρητική δράση, βοηθώντας έτσι, στην αντιμετώπιση της υπέρτασης αλλά και του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου.

-είναι αντιοξειδωτικό και βοηθά στην πρόληψη της κυτταρικής φθοράς, η οποία ευθύνεται για τη δημιουργία καρκίνων και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων.

-άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι το ραδίκι εμποδίζει την ανάπτυξη του Candida ablicans, του μήκυτα που ευθύνεται για τις κολπικές μολύνσεις.

-είναι κατά των φλεγμονών του στήθους, του βήχα και γενικά των προβλημάτων των πνευμόνων όπως πνευμονία, βρογχίτιδα και μολύνσεις του ανώτερου αναπνευστικού.

-τονωτικό, χωνευτικό, υπακτικό, αντισκορβουτικό, στομαχικό και καθαριστικό του αίματος.

-ελαττώνει τη χοληστερίνη του αίματος.

-Χρησιμοποιήθηκε στη «λαϊκή» ιατρική για την ανακούφιση των πόνων σε οστά και αρθρώσεις.

-ευεργετικό στην αρθρίτιδα και τη χλώρωση.

-ρυθμιστικό του σακχάρου του αίματος.

-συντελεστικό στη ρύθμιση του συστήματος των αδένων (με βελτίωση της λειτουργίας τους).

-συντελεί στη διατήρηση του κανονικού σωματικού βάρους.

-ευεργετικό στη διανοητική ανάπτυξη.

-κατά της αρτηριοσκλήρυνσης.

-Θεραπεύει τη χρόνια δερματίτιδα, βοηθάει στο έκζεμα, στην ακμή και στην φαγούρα. Καταπολεμάει επίσης τον έρπη.

-ο γαλακτώδης χυμός του αν απλωθεί πάνω στις μυρμηγκιές, τις εξαφανίζει.

-ευεργετικό των νεφρών.

-μειώνει το ουρικό οξύ και τα τριγλυκερίδια στο αίμα.

-κατά της δυσκοιλιότητας.

Περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Α (4 φορές περισσότερη από το μαρούλι). Μετρήθηκε ότι 10 γραμμάρια φύλλων ταραξάκου, αποδίδουν 14.0001. U. βιταμίνης Α!

Περιέχει επίσης σίδηρο (περισσότερο από το σπανάκι), είναι πλούσιο σε Κάλιο και περιέχει άλλα ωφέλιμα άλατα, μεταξύ των οποίων, φώσφορο, μαγγάνιο και πικρούς γλυκοσίδες.

Είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες. Περιέχει ακόμη, πρωτεϊνες, βιταμίνες Β1, Β2, C, D, Κ και Ε, μαγνήσιο, θείο, ψευδάργυρο και μέταλλα, καθώς και στερόλες, τριτερπένια, καροτενοειδή(λουτείνη, βιολαξανθίνη, πολυσακχαρίνες) κ.α.

Έγχυμα φτιάχνουμε με 1-2 κ.γ ξηρό βότανο σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, που το αφήνουμε για 10 λεπτά και μετά, το σουρώνουμε και το πίνουμε.

Προφυλάξεις – Παρενέργειες

Το ταραξάκο είναι από τα πιο ασφαλή φυτά, χωρίς παρενέργειες. Έχουν αναφερθεί, όπως για αρκετά φυτά, περιπτώσεις αλλεργικής δερματίτιδας εξ επαφής ή εσωτερικής λήψης.

Η γύρη του φυτού, όπως και γενικότερα των Συνθέτων (Compositae), μπορεί μέσω της τροφής, σε σπάνιες περιπτώσεις, να αποτελέσει παράγοντα αναφυλαξίας.

Επισκεφτείτε το κατάστημα μας στο γραφικό σοκάκι της Π. Ηρειώτη 57 στην Αίγινα. Σας περιμένει μια μεγάλη ποικιλία με πάνω από 100 βότανα και μπαχαρικά.

Πηγή: enallaktikidrasi.com